ติดตั้ง Steam
เข้าสู่ระบบ | าษา
简体中文 (จีนตัวย่อ) 繁體中文 (จีนตัวเต็ม) 日本語 (ญี่ปุ่น) 한국어 (เกาหลี) български (บัลแกเรีย) Čeština (เช็ก) Dansk (เดนมาร์ก) Deutsch (เยอรมัน) English (อังกฤษ) Español - España (สเปน) Español - Latinoamérica (สเปน - ลาตินอเมริกา) Ελληνικά (กรีก) Français (ฝรั่งเศส) Italiano (อิตาลี) Bahasa Indonesia (อินโดนีเซีย) Magyar (ฮังการี) Nederlands (ดัตช์) Norsk (นอร์เวย์) Polski (โปแลนด์) Português (โปรตุเกส - โปรตุเกส) Português - Brasil (โปรตุเกส - บราซิล) Română (โรมาเนีย) усский (รัสเซีย) Suomi (ฟินแลนด์) Svenska (สวีเดน) Türkçe (ตุรกี) Tiếng Việt (เวียดนาม) Українська (ยูเครน) รายงานปัญหาเกี่ยวกับการแปล าษา
Saint Petersburg City, Russian Federation
In the heart of the endless wasteland lay Sad City 42. Its skyline was a jagged silhouette of rusted steel and broken glass, the remnants of once-promising structures that had long since fallen to decay. The streets, coated in a thick layer of grime, whispered with the sound of distant winds howling through the narrow alleys.
The city’s residents moved like ghosts, their faces hollow, eyes sunken. There was no sunlight here—only a dull, gray haze that hung perpetually over the city. Even the air felt heavy, as if it carried the weight of years of lost hope. In Sad City 42, time seemed to stand still, yet every day was more agonizing than the last.
The markets had nothing to offer except for scraps and broken trinkets. Children played with shards of glass, and dogs roamed in packs, their ribs visible under their matted fur. People had long forgotten how to smile, their expressions worn by the constant struggle to survive.
░░░░░░▄▀▀▀▀░░░░░█▄▄░░░░
░░░░░░█░█░░░░░░░░░░▐░░░
░░░░░░▐▐░░░░░░░░░▄░▐░░░
░░░░░░█░░░░░░░░▄▀▀░▐░░░
░░░░▄▀░░░░░░░░▐░▄▄▀░░░░
░░▄▀░░░▐░░░░░█▄▀░▐░░░░░
░░█░░░▐░░░░░░░░▄░█░░░░░
░░░█▄░░▀▄░░░░▄▀▐░█░░░░░
░░░█▐▀▀▀░▀▀▀▀░░▐░█░░░░░
░░▐█▐▄░░▀░░░░░░▐░█▄▄░░░
░░░▀▀░░+rep░░░░░▐▄▄▄▀░░░
░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░
⢀⡀ ⢀⡀
⡏⢢⡁ ⣀⣀⣀⣀⣀ ⢈⡔⢹
⢿⡀ ⢀⡿
⢷ ⡾
⡏ ⢹
⣰ ⡇ ⣤⣄ ⣤ ⢸
⢦ ⣄
⡇
⡎ ⢹ ⡶ ⢦ ⡏ ⢱
⢧⡈ ⣄ ⢁⡼
⢉⣿ ⢋⢀ ⡀⡙ ⣿⣄
⢸⡇ ⡞ ⡃ ⢘ ⢳ ⢸⡇
⢷⣄ ⡾
⣤⣀⣀⣀⣀ ⣤⣚⣡