Wojna, wojna nigdy się nie zmienia ...
...jednak jej ukazanie to zupełnie inna bajka.
Fuga Melodies of Steel ukazuje graczowi alternatywną rzeczywistość osadzoną w czasach na myśl przywodzących 2 wojnę światową. W grze przyjdzie nam obserwować losy grupki dzieci którym udało się uniknąć wywozu całej ich wioski do Bermańskiego obozu pracy. Dzięki tajemniczej nieznajomej udaje im się odnaleźć starożytną technologię, ogromny czołg Taranis, dzięki której dostają one możliwość uratowania swoich rodzin. W ten oto sposób rozpoczynają się zmagania dzieci z trudami codzienności wojennej. Wykreowane postacie są przyjemne i niekiedy troszkę naiwne, jednakże w przypadku tej gry element ten nadaje prawdziwości dzieciom które wciąż rozwijają swą sferę emocjonalną. Gra nie boi się poruszać też ciężkich wątków; w grze porusza się takie zagadnienia jak utrata rodziny, ucieczka z obozu pracy czy chociażby dezercji i zdrady w imię dobrych intencji.

Choć gra jest prosta mechanicznie, dumnie prezentuje gatunek turowych gier strategicznych. Rozgrywka dzieli się na 2 fazy; fazę wędrówki oraz fazę odpoczynku. W pierwszej z nich musimy się wykazać swoimi umiejętnościami w trakcie trakcie toczenia dość ciężkich bitew (szczególnie w dalszej części gry) oraz potyczek z bossami. Gra oczywiście oferuje również możliwość wygrania każdej walki jednym atakiem lecz przekłada się to na konieczność poświęcenia życia jednej z postaci co w przyszłości będzie miało swoje reperkusje. Faza odpoczynku natomiast polega na zadbaniu o potrzeby i zadowolenie naszej załogi, ulepszaniu Taranis czy też rozwijaniu relacji między dzieciakami.

Kwestie audio-wizualne są w tej produkcji na przyzwoitym poziomie. Muzyka w grze wyróżnia się swoją wzniosłością za którą odpowiedzialny jest dobrze zgrany chór któremu udało się nadać ciężkiego wojennego klimatu. W kwestii wizualiów, w oczy rzuca się prosta, choć piękna, ręcznie malowana grafika w stylistyce furry (no może poza modelami postaci w fazie spoczynku które są modelami 3D). Pomimo stylistyki uderzających w konkretną grupę odbiorców nie przeszkadza ona w odbiorze dzieła— wręcz powiedziałbym że wywiera większy wpływ na odbiorcę (bo, co jak co, ale krzywda wyrządzana dzieciom i zwierzętom zawsze porusza bardziej).