Recent reviews by Flyingpad

It's a Russian furry visual novel with impressive worldbuilding, great soundtrack and high-quality visuals, what more could you want?

♥♥♥♥♥♥♥ stole production value
Can't have ♥♥♥♥ in Poland

Minęło trochę czasu odkąd grałem w ta grę, ale chyba coś pamiętam (a odznakę trzeba zdobyć)

Momodora jest metroidvanią, tj zręcznościową platformówką opierającą się w dużej mierze na eksplorowaniu mapy. Jest całkiem wymagająca, szczególnie jak jest się takim powolnym i impulsywnym klocem gówna jak ja, ale nie można tej gry nazwać frustrującą.
Otoczka audio-wizualna jest świetna, mamy tu pixel-art na bardzo wysokim poziomie oraz bardzo dobry soundtrack, potęgujący przybijająco melancholijny klimat jaki nam towarzyszy w trakcie gry.
Fabuła w grze jest taka szczątkowa, że chyba nie ma o czym mówić, bo nie zauważyłem jakiegoś bogatego lore ukrytego w opisach przedmiotów, vide Dark Souls. Po prostu masz cel: zabij królową by uwolnić krainę od klątwy.
Gra jest dosyć krótka, tj. jestem tuż przed ostatnim boss-fightem a nawet mi nie nastukało 7 godzin, ale z drugiej strony też kosztuje śmieszne pieniądze więc nie ma co narzekać.
W sumie wielkiej rewolucji nie ma, ale gra spełnia swoje zadanie, a to się liczy, a nie że masz duży otwarty świat w którym nie ma nic do roboty.

Daję okejkę

>Kup grę po premierze za 23 euro
>Ogarnij że parę miesięcy później obniżyli cenę do 10 euro
AAAAAAAAAAAAAAAA KURWAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

Ale my nie o tym.

Sunrider Academy to próba przedstawienia uniwersum Sunridera w środowisku liecalnym. Co prawda brakuje tu Icari, Kryski, Cosette, a Claude jest tylko wspomniana na boku, na dodatek nie można przelecieć własnej siostry, no ale nie wszystko można mieć w życiu.

Fabuła przedstawia się tak że wspomniana siostra rzuca nam wyzwanie że pod koniec roku uda nam się zamoczyć. Na dodatek mamy też własne obowiązki jako wiceprezes samorządu uczniowskiego i musimy przywrócić do porzadku problematyczne kluby uczniowskie. Poprzez ten psi obowiązek poznajemy nasze potencjalne dziewczyny:
- Pierdołowatą, głupią i energiczną Asagę Oakrun
- Nieśmiałą, genialną generycznego moebloba Chigarę Ashadę
- Tajemniczą, cichą Solę, o historii tragiczniejszej niż Krwawy Baron.
- Oraz Avę Crescentię, naszą dość pedantyczną szefową z dużymi cyckami
Więc, towarzysze, z Bogiem i do dzieła!

Rozgrywka w grze leży i kwiczy. Grą rządzi ♥♥♥♥♥♥ RNG, czynności wykonywane w grze są powtarzalne i dłużą się w chuj, jest sporo okresów w których nic się nie dzieje i muszisz czekać aż fabuła pójdzie do przodu, możesz ominąć niektóre sceny, bo są "poukrywane" w różnych miejscach w konkretnych momentach.

Grafika jest dobra, widać ze poziom wzrus od czasów Mask of Arcadius.

Muzyka ze stocku, po dłuższym okresie czasu będzie was męczyła, choć jest parę kawałków które nie gwałcą uszu.

Podsumowując, kupcie sobie Mount & Blade: Warband, cena ta sama a frajdy sto razy tyle.

OBOWIĄZKIEM KAŻDEGO CZŁOWIEKA JEST ZABIĆ TE KURWA MOEBLOBY

Where should I start....

I really like this game, just as I liked previous part, which is "An Octave Higher". The story is set some time before "Octave", more or less 20-30 years. We see origins of some secondary characters, most notably Janis and Joff Godwin.

Anyway, you have the story explained in the summary of the game, above reviews section, and I don't want you to read the same ♥♥♥♥ all over again. I'll just tell what you can expect. You can expect well balanced story, with humour, action, sad moments, plot twists, etc. There are also many long and smart conversations about various things (mostly psychology), so if you don't like it, then I don't recommend it to you.

Art. Art is very impotant factor in Visual Novels. Often in low-budget games, such as this one, artstyle is very cheesy. Thankfully this isn't a case here, character sprites and backgrounds are detailed and just well done. There are also many CGs for more complex scenes, which is very good.

Music. I'm especially sensitive on this point, and to my satisfaction, this game has very good soundtrack, I couldn't hear any generic overused stock music (well, there were few classical pieces).

Overall, this game is very good, even if bit short (Better than if it was too long, then it would be quite boring), and for fair price.

Zakochałem sie w tej grze.

Wiecie, kiedy dostajecie old-school'owego RTSa z całkiem porządną grafiką, muzyką i gameplayem, na dodatek za darmo, a jedyne DLCki mają funkcję czysto kosmetyczną, a to wszystko zrobione przez jednego kolesia i kilku ochotników, to ciężko się nie popłakać ze szczęścia.
Co prawda na razie brakuje sporo contentu (ale to nie jest jakaś wczesna alfa lub hovno z Early Access) i nadal pojawiają się bugi, ale wymiana informacji między graczami a twórcą jest bezbłędna, a sam twórca stara sie naprawiać bugi jak najszybciej.

O ile rysunki najpiękniejsze nie są (ale złe też nie, broń Boże), to fabuła i postacie trzymają się doskonale. Akcja się dzieje w Ameryce Północnej podczas wojny roku 1812 (Niektórzy mogą ją znać z Trylogii indiańskiej Longina Jana Okonia). Głównym bohaterem jest William Aubrey, brytyjski dezerter uciekający na południe Stanów. Rozpoczyna się wielka ulewa, którą bohater postanawia przeczekać w starej oborze. Tam znajduje indiańską dziewczynkę...
Jest to gra bardzo poważna, aczkolwiek z lekkimi przebłyskami komedii, pokazująca historię prostego człowieka bez wyższych przekonań, chącego jedynie zaznać spokoju w życiu.
Gra jest strasznie krótka, aż żal że nie jest dłuższa, ale z drugiej strony wtedy mogłaby się dłużyć.
Aż cięzko uwierzyć, że ten sam koleś, który napisał scenariusz do tej gry i jest jej deweloperem, robi jeszcze głupią VN/ strategię o Hitlerze i innych ważnych postaciach II WŚ jako małych dziewczynkach.

PLANETA CERA ZOSTAŁA PODBITA PRZEZ ZŁYCH KOMUNISTÓW! POKONAĆ ICH MOŻE TYLKO ZAŁOGA OKRĘTU KOSMICZNEGO KLASY SUNRIDER, NA CZELE KTÓREJ STOI KOMANDOR KAYTO SHIELDS!!

Dobra, a teraz na poważnie.

Sunrider jest połączeniem Visual Noveli (guglujcie, jak nie wiecie) i turowej strategii. To jest gra z kickstartera za 40.000$, jak na grę, psie pieniądze. Na szczęście tych nie potrzeba dużo, by taka gra była dobra.
Fabułę macie bardzo ładnie opisaną bez spoilerów na samym początku recenzji. Nie będę się rozpisywał na temat tła fabularnego, bo to już jest opisane na samym początku gry i na stronie dewelopera. Natomiast sama akcja gry jest bardzo dobra. Znajdą się tu zarazem mniej, jak i bardziej poważne wątki - od miłości gównażerii, do walki o niepodległość
Soundtrack jest bardzo dobry i pasujący, ale bądźmy szczerzy, to jest istny Stock Music Festival.
A teraz gameplay. Gra jest zajebiście trudna, a jak coś wam idzie łatwo, to chyba gracie na niższych poziomach trudności, albo zaraz wyżej wspominany poziom wystrzeli w górę. Pod koniec gry będziecie mieli: 2 supporty, 1 mecha uniwersalnego, 1 mecha na cięższe okręty, 1 mecha na inne mechy, 1 snajpera oraz wasze oczko w głowie - Sunridera.
Otoczka wizualna jest niczego sobie. Efekty specjalne powalą was na podłogę swoją kiczowatością ( TE WYBUCHY), ale to jak są narysowane postacie i jak wyglądają tła jest po prostu dobrą robotą. Albo mój umysł został wypaczony zbyt długim pobytem na DeviantArcie
Podsumowując - Grę pokochałem i polecam, ale tylko jak możecie wybaczyć wiele jej niedorobień.
P.S. Samu-kun, oszukałeś nas z trzecią częścią