Stojąc tutaj, zdaję sobie sprawę, że byłeś
Tak jak ja próbując tworzyć historię.
Ale kto ma oceniać dobro od zła.
Myślę, że kiedy opuścimy naszą gardę, oboje się zgodzimy.
Że przemoc rodzi przemoc.
Ale w końcu tak musi być.

Zakręciłem swoją własną ścieżką, ty podążałeś za swoim gniewem;
Ale może oboje jesteśmy tacy sami.
Świat się zmienił i tak wielu spłonęło.
Ale nikt nie jest winny.
Przedziera się przez tę jałową, wyludnioną ziemię.
Czuję, że pod spodem może narodzić się nowe życie
Piasek poplamiony krwią.