Recent reviews by Quadismic

WE WANT QUIDDITCH!

Tek kişi al iki kişi oyna. Muhteşem bir oyun.

Ben bunu niye daha önce almadım ki? O motor yağını değiştirmek, motoru komple sökmek.. Anlayamazsınız.

Deathloop özgün bir oyun olmayı vaad ederken bunda başarılı olamamış bir yapım. Neden mi? Gelin inceleyelim.

1- Mekanikler
Oyunumuz Arkane tarafından geliştiriliyor. Bir çok bakımdan kendini kanıtlamış bir firma olduğu aşikar. Dishonored serisinden de aşina olacaksınız. Fakat şöyle bir sorun var: oyunumuzun temel mekaniklerinin Dishonored serisinden bir farkı yok. Evet gerçekten de oynarken Dishonored mı yoksa yeni bir oyun mu oynuyorsunuz ayırt edebilmek mümkün değil. Tipik arcade mantığı ile mekanikler basite indirgenmiş. Fazla vaad eden bir şey yok - kaldı ki Deathloop böyle bir şeyi de vaad etmiyor fakat insan bekliyor işte. - ve bu durum Dishonored oynamış biri olarak "yine mi aynı şey" cümlesini akıllara getiriyor.

Öte yandan "ister gizli ister hodri meydan ilerle alan senin" mantığı artık doyurdu. Bu oyun bunu vaad ediyor olabilir ama en azından bu mekaniğin aynısını biz zaten Dishonored serisinde, eski ve yeni nesil hitman serilerinde gördük. Aynı mekaniği yeni oyun adı altında görünce insan ister istemez sıkılıyor.

2- Senaryo
Özgün bir senaryomuz var. Daha başta adımızı bile bilmiyorken etrafta sadece bizim görebildiğimiz ve bize yardımcı olan yazılar sayesinde hafızamızı kazanmaya ve olan biteni anlayıp kurguda ilerlemeye başlıyoruz. Bana biraz "fazla" basit geldi be dostlar. Mesela görev bitiyor, oradan çıkıyorsunuz ve silah seçme, sonraki göreve ilerleme bakımından tekrar menüye (silah, ekipman seçip geliştirebildiğiniz ara menü) dönüyorsunuz. Bu da kurguyu inanılmaz baltalıyor. Zaten yığınla toplayabileceğiniz bir bilgi yığını var etrafta ve ne olup bittiğini bilmeden tam bir şey öğreneyim derken ara menüye maruz kalmak ne oyun hevesi bıraktı ne de heyecanı.

3- Optimizasyon
Açık söyleyeyim, iyi bir monitör ve sistemle birlikte iyi bir performans alırsınız. Ama buna rağmen 180 FPS'ten 76'ya kasar düştüğüne şahit oldum. Işıklandırmalar iyi optimize edilmemiş. Sistemi gereksiz yere yoracak bir çok ışıklandırma ve gölgeleme mevcut. Bunların yanında oyunun yeni nesle hitap eden, göze güzel gelen bir grafik var. Oyun gerçekten güzel ama optimizasyon konusunda sınıfta kalıyor. Göz alıştıktan sonra bu garip FPS düşüşleri inanılmaz zevk bozuyor.

4- Netice
Oyunumuz basit bir kurguda yayınlansa da özgün bir oyun olacağını vaad etmişti. Yaklaşık bir senedir bu oyunu bekleyen birisi olarak hayal kırıklığına uğradım. Oyunun sizi bu dünyadan götürecek bir senaryosu yok, öyle bir iddiası da yok. Biz zaten başka oyunlarda benzer zevki tattığımız için boşa kurşun sıkmış oluyor. Bu da sanki Dishonored: Deathloop oynuyoruz gibi.

Her şey çok mu kötü? Beğendiğim şeyler de var elbette. Seslendirmeler harika olmuş. Colt'un kız ile olan diyaloğu, kendisiyle konuşması falan gerçekten güldürdü. Oyunun zaten çok ciddi bir yapısı yok. Basit eğlence modunda kendi halinizde takılıyorsunuz gibi hissedebilirsiniz. Öte yandan başka oyuncuların kadın karakter olarak sizi öldürmeye çalışması mekaniği de hoş olmuş. Ama bence bu mekanikler daha çok COOP oyunlar için geçerli. Biz bu oyundan en fazla tek oyuncuyu eğlendirmeye yönelik mekanikler bekledik ve istediğimizi alamadık. Bu da maalesef değerlendirmemizi olumsuz kıldı.

Road 96 bize ne vaat ediyor?

- GİRİŞ -
Genç arkadaşlar, oyun basit bir kurgu üzerine inşa edilmiş derin bir felsefeyi barındırıyor. Oyunda bir şekilde ailenizden veya eş dostunuzdan kaçmış, ergen sayılabilecek yaşta birilerini canlandırıyorsunuz. Oyun size her bir bölümde (sekans veya episode) farklı bir rotadan çeşitli nedenlerle ülkeden ayrılmak isteyen bir genci oynatıyor. Amacınız ülkenin en kuzeyindeki 96. Otobana gidip sınırı geçerek ülkeden kaçmak.

- GENEL BAKIŞ -
Oyun sezonluk bir dizi gibi bölümler üzerine inşa edilmiş. Ülke kaosa sürüklenmiş. Umudu olmayan gençler ülkeden akın akın kaçmakta. Başaranlar özgürlüğüne kavuşurken başaramayanlar "Çukur" adı verilen özel çocuk hapishanelerinde beyin yıkamaya gönderiliyor. Tabi tüm bu düzen kamuoyundan gizleniyor. Siz de oyunun hikaye kurgusunun geliştiği her bölümde farklı bir karakteri canlandırıyorsunuz. Seçimlerinize göre 96. Otobana ulaşıp özgürlüğünüze kavuşabilir veya bu yolda ölebilirsiniz.

- HİKAYE -
Oyunumuz 96 yılında geçiyor. Tüm evren bu zaman aralığına oturtulmuş. Yol üstünde tanışacağınız ve her bölümde daha da bilgi edinebileceğiniz 6 7 farklı karakter var. Alışılmışın aksine bu oyunda hikayeyi belirleyen siz değilsiniz. Siz sadece gözlemci olarak bu karakterlerin ve ülkenin hikayesini izleyip, geleceğine yön verebilecek kararlara imza atabiliyorsunuz.

Road 96, esasen ülkedeki siyasî sıkıntılara oturtulmuş bir hikayeye sahip. Umut yok. Yaklaşmakta olan bir seçim var ve rakip olmasına rağmen 10 yıl ayakta kalmış iktidarın ezici üstünlüğü sebebiyle bu seçimlerin sonucu önceden öngörülebiliyor. Ülke tam bir polis devleti olmuş ve yozlaşma hat safhada.

Tüm bunların ortasında oyunumuz sizi yolun tam ortasında başlatıyor. Fakat dikkatinizi çekmek isterim, her oyuncunun başlangıcı, hikaye gelişimi; sizin seçimleriniz de göz önüne alındığında oldukça değişiklik gösterebilir. Ben yolda başlamış olabilirim ama siz bir benzinlikte ya da barda bu hikayeye adım atabilirsiniz. Zaten geliştiricilerin en büyük başarısı da bu olmuş.

Cebinizde beş kuruş olmadan ailenizden uzak bir şekilde 96. Otobana ulaşmaya çalışıyorsunuz. Her bölümün farklı karakteri var demiştim. Gerçekten de öyle. Kendiniz hakkında zaten hiç bir şey bilmiyorsunuz ve karakterinizi televizyon spikeri bölüm başında "bugün kaybolan çocuklar hakkında bilgi vermek istiyoruz" dedikten sonra 3 farklı rastgele seçenekten seçiyorsunuz. Karakteriniz bu anlamda arabalı olup olmadığı, parası ve cinsiyeti gibi ufak ayrımlara sahip olabiliyor. Ama açıkçası diyalog dışında cinsiyetin hiçbir ayrıma sebep olduğuna şahit olmadım.

Hikayede siz yer almasanız bile telefon kulübelerinden hal hatır sormak için ailenizi ya da dostunuzu arayabiliyorsunuz. Bu şekilde o bölümdeki karakterinizin nasıl bir geçmişi olduğunu da az çok öğrenebiliyorsunuz. Ben ilk karakterimde bir arama yaptığımda babam açmıştı ve "Yoluna devam et, sana güveniyoruz" demesi bana çok ilginç gelmişti. Bir başka aramada da polis açtı ve eve geri dönmezsem ailemin hapiste çürüyeceğini söylemişti. Böyle ilginç detayların eklenmesi hikaye anlamında eksik kalabilecek noktaları iyi doldurmuş.

- OYNANIŞ & GRAFİK -
Road 96 birinci şahıs ve temel mekaniklere sahip, fare + klavye kombinasyonuyla oynanılacak bir oyun. Oyun çoğunlukla sizi mantıksal seçimler yapmaya ve zorlukları çözmeye zorladığı için gelişmiş FPS dinamikleri zaten beklemiyorsunuz. Fakat bu noktada mekaniklerin "fazla basit" kaldığını deneyimledim. Kendi karakterimizin elini kolunu dahi fiziken görememiz bir yana dursun, WSAD mekanikleri dahi çok yavan kalmış.

Oyunumuzun grafikleri pastel zemine inşa edildiğinden bize talltale walking dead havası veriyor. Yine de o kadar göz yormadığını, çevre grafiklerinin kabul edilebilir olduğu söylenebilir. Fakat kaplamalar olsun, obje uzaklığı ayarları olsun iyileştirilmeye muhtaç. 10m uzaklıkta bir şey yok 5m dibine geldiğimde objenin ortaya çıkıp gözükmesi sinir bozucu olabiliyor.

- SONUÇ -
Road 96 teknik detaylar bakımından tolere edilebilecek bir oyun. Tabi ki bu oyundan ne beklediğinize bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Peki bu oyun bize ne vaad ediyor?

1- Oyun size "bir şey anlatmak" istiyor.
- Oyun sizin karakteriniz üzerinizden ilerlemiyor. Sadece sizi "gözlemci" modunda hikayeyi yönlendirebilecek tercihler yapmaya zorluyor. Bu durumdan ilk bölümde sıkılsam da ilerleyen bölümlerde oyunun bize bir şey anlatma, bir fikir sunma niyetinde olduğunu gözlemledim. Tüm kaos ve karmaşanın içinde devlet aleyhine terörist faaliyetlere katılmak şöyle dursun, barışçıl yolla seçimleri desteklemek ya da iktidarı savunmak gibi birbirinden tamamen farklı seçimler üzerine ilerlenilebilecek bir sürü kurgusal zemin var. Rastgele tanıştığınız karakterlerin aslında muhteşem bir detay ile hikaye anlamında bir noktada birbirlerine bağlandığını görmek ve neticesinde oyunun size anlattığı şeyi anlamak, mekanikten çok hikayeye ve kurgusal derinliğe önem veren oyuncular için bu oyunu biçilmiş kaftan haline getiriyor.

2- Oyun sizi türlü atmosferlere sokuyor.
- Doğa, parti, bar, banka soygunu vb. çok güzel tasarlanmış bölümler üzerine oyunda farklı alanlar deneyimliyorsunuz. Her bir bölüm ayrıca tasarlandığı içinde sıkılmıyorsunuz. Birden çok kez oynayışta sıkılmamanız adına kurgusal olarak bir bölümde sırayla neler yaşayabileyeceğinizi asla bilemezsiniz çünkü bazı olayları 1. Bölümde ben yaşarken siz 4. Bölümde yaşadığım bir olayı 1. Bölümde yaşayabilirsiniz. Bu durum da çabuk sıkılan oyuncuları tekrar oynatmak için çok akıllıca hazırlanmış.

3- Oyun, gerçek olayları daha iyi gözlemlemenize yarıyor.
- İnanmazsınız ama oyunu oynarken ülkemizin son 15 yılda yaşadıkları ister istemez gözümün önünden geçti. Günümüzde çoğu genç kardeşlerimi (26 yaşındayım) oyundaki çocuklarla aynı ümitsizlik halinde görünce tüylerim ürperdi. Bizi geçtim, oyunda yaşanılan olaylar adeta Afgan mülteci akınına oldukça benzer durumlar barındırıyor. Tek fark, oyunda popüler kültür ögelerinin daha fazla baskın olması.

Valla ne yalan söyleyeyim, oyundan büyük bir zevk aldım. Biz değil ama her bölümde yer alan karakterlerin seçimlerime göre gelişimlerini ve nereye gittiklerini görmek beni yeterince doyurdu. Öte yandan oyun, size vermek istediği mesajı karakterlerin hikayesiyle bağdaştırarak verince bu haz daha da artıyor. Örneğin; bir psikopatın hayatın anlamını anlayan birine dönüştüğüne şahit oldum. Bunu yaparken oyunun temel kurgusu karaktere ve seçimlerinize öyle uyarlanmış ki senarist takımı tebrik etmemek elde değil.

Teknik detaylar yüzünden -1
Geriye kalan her şey fevkalade 9.

9/10.

Haven ilgi çekici ve özgün bir oynanış imkânı sunuyor. Astroneer ve Sims karışımı gibi bir şey. Daha çok keşfetme ve karşılıklı ilişki üzerine kurulu bir oyun olsa da karakterlerin birbiriyle olan iletişimi gerçekten takdire şayan. İlk defa keşfettiğiniz bir meyve ile yemek yapmayı denediğinizde karakterin verdiği diyalogların değiştiğini görmek oyuna çok ayrı bir gerçekçilik katmış.

Kuytu köşedeki değerli oyunlardan biri olduğunu düşünüyorum. Buradan hakkındaki ilk inceleme videomu izleyebilirsiniz.

Eğer sizde BioShock Infinite'deki gibi gerçekçi bir zekaya sahip bir takipçi yoldaş arıyorsanız bu oyunu denemenizi şiddetle tavsiye ederim. Fiyatı da gayet uygun.

Hikaye anlamında gerçekten çok güzel. Tek eksisi kısa olması.

Arkadaşlarla saran efsane bir co-op oyunu. Ekip arayanları beklerim.

Oynadığım en tatlı siyaset oyunlarından birisi.

Çıkışını yaptığı günden bu yana oldukça değişti ve içerik olarak çok genişledi. Fallout 1st olmadan oyunda sunucu problemleri yaşayabilirsiniz. Ayda 70 lira vermek de ne bileyim insanın canını sıkmıyor değil.